Strona:Pieśni Kabira.djvu/98

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

O nieoględna, czas przepędzając na błahej zabawie.
Młodość twoja napróżno przekwitła i nie poznałaś Twojego Pana.

Zbudź się, ach zbudź się! Patrz, Twoje łoże jest puste!
Nocą ciebie opuścił twój Pan i Władca.

Kabir powiada: „Tylko ta czuwać potrafi,
Której serce, jak strzała, przeszyła Jego nadziemska melodja“.