Pióro (Norwid)

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Cyprian Kamil Norwid
Tytuł	Pióro
Pochodzenie	Dzieła Cyprjana Norwida
Redaktor	Tadeusz Pini
Wydawca	Spółka Wydawnicza „Parnas Polski”
Data wyd.	1934
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[21]

PIÓRO.

(DO IMIENNIKA ANTONIEGO CZAJKOWSKIEGO)^[1].

I wlano w ciebie duszę nie anielską, czarną,
Choć białym włosem strzępisz wybujałą szyję^[2],
I wzdrygasz się w prawicy, wypalonej skwarną
Posuchą, a za tobą długie żalów chryje^[3],
Albo okrągłe zera, jak okrągłe grosze,
Wtaczają się w rubryki^[4] zaplecione giętko,
Jak zrachowane jaja, kiedy idą w kosze
Ostrożnie i pomału. — Czasem znowu prędko
Nierozerwany promień z ciebie głosek tryska,
I znakiem zapytania, jak skrzywioną wędką,
Łowisz myśl, co opodal ledwo skrzelą błyska...
O pióro! Tyś mi żaglem anielskiego skrzydła
I czarodziejską zdrojów mojżeszowych laską!
Tylko się w tęczowane barwiąc malowidła
Nie bądź papugą uczuć, ani marzeń kraską^[5] — —
Sokołem prawem wichry pozagarniaj w siebie,

[22]

Nie płowiej skwarem słońca i nie ciemniej słotą,
Dzikie i samodzielne, sterujące w niebie,
Do żadnej czapki klamrą nie przykuj się złotą.
Albowiem masz być piórem nie przesiąkłem wodą,
Przez bezustanne wichrów i nawałnic wpływy,
Lecz piórem, którem ospę z krwią mieszają młodą,
Albo za wartkie strzałom przytwierdzają grzywy.

1. Antoni Czajkowski (1816—1873), poeta i prawnik, przyjaciel Norwida w latach młodzieńczych.
2. Trzeba pamiętać, że w czasie powstania tego wiersza nie znano jeszcze «stalówek» i pisano odpowiednio zaciętemi piórami wielkich ptaków, zwykle gęsiemi.
3. chryja (gr.), długa, nudna rozprawa, napisana wedle specjalnych zasad retorycznych.
4. rubryka (łac.) — rozdział, ustęp.
5. kraska lub krasnowronka (coracias garula), przepysznie ubarwiony ptak z rodzaju wróblowatych.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Cyprian Kamil Norwid.