Pójdźmy wszyscy do stajenki (1904)
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Pójdźmy wszyscy do stajenki |
Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
Redaktor | Karol Miarka |
Wydawca | Karol Miarka |
Data wyd. | 1904 |
Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały dział II |
Indeks stron |
![\paper { #(set-paper-size "a4")
oddHeaderMarkup = "" evenHeaderMarkup = "" }
\header { tagline = ##f }
\version "2.18.2"
\score {
\midi { }
\layout { line-width = #180
indent = 0\cm}
\new Staff { \clef "violin" \key g \major \time 3/4 \autoBeamOff \relative b' { b8 c d4 d | c8 a b4 b | b8 c d4 d | c8 a b4 b \repeat volta 2 { \bar "[|:" g8 g g4 e' | d4. c8 c b | b8 c d4 g, | b4. a8 a g \bar ":|]" } } }
\addlyrics { \small Pój -- dźmy wszy -- scy do sta -- jen -- ki, Do Je -- zu -- sa i Pa -- nien -- ki, Po -- wi -- taj -- my ma -- leń -- kie -- go, I Ma -- ry -- ę, Ma -- tkę je -- go. } }](http://upload.wikimedia.org/score/g/i/gic4ns9jhrhvbn1mewmao6ctcn93ssu/gic4ns9j.png)
Pójdźmy wszyscy do stajenki, Do Jezusa i Panienki, * Powitajmy maleńkiego , I Maryę, Matkę Jego.
Witaj Jezu ukochany, od Patryarchów czekany, * Od Proroków ogłoszony, od narodów upragniony.
Witaj Dziecineczko w żłobie, wyznajemy Boga w Tobie, * Coś się narodził tej nocy, byś nas wyrwał z czarta mocy.
Witaj Jezu nam zjawiony, witaj dwakroc narodzony, * Raz z Ojca
przed wieków wiekiem, a teraz z Matki człowiekiem.
Któżto słyszał takie dziwy, Tyś człowiek i Bóg prawdziwy, * Ty łączysz w Boskiej osobie, dwie natury różne sobie.
Tyś świat stworzył, a świat Ciebie nie poznał, mając wśród siebie: * Idziesz dla jego zbawienia, on Ci odmawia schronienia.
Za to u świata ubogich, ale w oczach Twoich drogich, * Pastuszków, którzy czuwali, wzywasz, by Cię przywitali.
O szczęśliwi pastuszkowie! któż radość waszą wypowie: * Czego Ojcowie żądali, wyście pierwsi oglądali.
Obietnica w raju dana, dziś została wykonana: * Boże jakżeś miłosierny! w darach hojny, w słowach wierny.
Takeś świat ten umiłował, iżeś Syna nie żałował: * Zesłałeś Go na
cierpienia, od samego narodzenia.
O Jezu, nasze kochanie, czemu nad niebios mieszkanie * Przekładasz nędzę, ubóstwo, i wyniszczasz Swoje Bóstwo.
Miłości to Twojej dzieło, z miłości początek wzięło: * Byś nas zrównał z Aniołami, poniżasz się między nami.
Spraw to, Jezu, Boskie Dziecię, niech Cię kochamy nad życie: *
Niech miłością odwdzięczamy, miłość, której doznawamy.
Święta Panno, Twa przyczyna, niech nam wyjedna u Syna, * By to Jego narodzenie, zapewniło nam zbawienie.
Zobacz też
[edytuj]![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/62/PD-icon.svg/20px-PD-icon.svg.png)