Porwijmy instrumenta, a porzućmy (1904)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Porwijmy instrumenta, a porzućmy |
| Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
| Redaktor | Karol Miarka |
| Wydawca | Karol Miarka |
| Data wyd. | 1904 |
| Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały dział II |
| Indeks stron | |
Porwijmy instrumenta, a porzućmy lamenta: * Wszyscy wesoło grajmy Panu swemu, * Dla nas z bydlęty w stajni zrodzonemu.
Dziś święta niezwyczajne, żadnemu nie są tajne: * Kto żyje, temu
weselić się godzi, * Gdy do natury ludzkiej Bóg przychodzi.
Wielką nam do radości, przyczynę i miłości, * Sam Stwórca świata
już tem samem daje, * Gdy nam podobnym człowiekiem się staje.
Przedtem był niewidziany, i na nas zagniewany: * Teraz gdy naszem
ciałem się okrywa, * Swej surowości względem nas pozbywa.
Więc godne bez przestania, na znak Jego kochania, * Z wielką ochotą składajmy Mu dzięki, * Chwaląc Go za to, teraz i na wieki.
