Ofelia (Napierski)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Ofelia |
| Pochodzenie | Chmura na czole |
| Wydawca | Biblioteka „Ateneum“ |
| Data wyd. | 1938 |
| Druk | B-cia Drapczyńscy |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały zbiór |
| Indeks stron | |
OFELIA
Otawy łagodne, ługi,
Jak zielonkawy bronz,
Wpółwygięte u strugi,
Wierzby, olchy i wiąz;
W wiklinie wiąże się luna
Długim dygotem barw,
Nim piołunowa struna
Czysto odpowie z harf;
Nurt popielaty opluska
Liście, lilie i woń
— Uśmiech odemknie usta
I poszarzeje skroń.
