Dafne (Napierski)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Dafne |
| Pochodzenie | Chmura na czole |
| Wydawca | Biblioteka „Ateneum“ |
| Data wyd. | 1938 |
| Druk | B-cia Drapczyńscy |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały zbiór |
| Indeks stron | |
DAFNE
Driady kora cierpka i cierpiące usta,
Pierś nacięta, spod której rosy zieleń chlusta,
Gałązki nad źrenicą oraz wodospady
Łez chwiejnych, jako blaski poprzez winogrady,
I krzewów dygot śniady w gonitwy powiewie,
Zmilknijcie. Niechaj luna w posrebrzanym śpiewie
Spływa strunami, trąca głuche, kona ścicha
Głos, jak warga, co we śnie nad milczeniem wzdycha;
Nad pieczary, strug tafle, w uśpione niebiosy
Dafne, wcielona w drzewo, rozpuściła włosy.
