Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Nieszczęśliwa ta wojenka. 31. z p. Kozielskiego.
[17]
31.
z p. Kozielskiego.
Nieszczęśliwa ta wojenka,
Co ja na nię muszę,
Boć ja maszerować muszę
Bez góry i lasy.
Grają, trąbią i bębnują,
Na waltorniach grają,
Ubogiemu wojaczkowi
Krwawe łzy kapają.
Zostań z Bogiem, ma kochanko,
Na potomne czasy,
Boć ja maszerować muszę
Bez góry i lasy.
Zostań z Bogiem, ma kochanko,
Niech ci Bóg pomoże,
Boć ja maszerować muszę
Bez czerwone morze.
Jak za morze przepłynęli
I na brzegu stanęli,
Tam się wszyscy wojaczkowie
Na śmierć przeprosili.
Jeno jeden nie przeprosił,
Ten, co bęben nosił;
Bo on pedział[1] iż nie zginie,
Iż go kula minie.
Piérwsza kula wyleciała,
W bęben uderzyła:
Oto masz, ty bębenisto,
Piérwsza twoja była!
Żaden tyle nie wystoi[2]
Co wojaczek musi,
Choćby strzały z nieba prały,
Maszerować musi.
|
- ↑ Zamiast: powiedział.
- ↑ Germanizm, zamiast: cierpi.