Na kwiatach śni czarnobrewa

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ernest Buława
Tytuł Na kwiatach śni czarnobrewa
Podtytuł (wiersz do muzyki)
Pochodzenie Nowe poezye
Wydawca Księgarnia Seyfartha i Czajkowskiego
Data wyd. 1872
Druk Zakład nar. im. Ossolińskich
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na commons
Inne Cały tomik
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Na kwiatach śni czarnobrewa.[1]
(wiersz do muzyki).


Na kwiatach śni czarnobrewa
Anielskich czarów sny —
Nad nią gdzieś ptaszę śpiewa,
W łzach wonne kwitną bzy….
Nad nią lutnią Eola
Po nad łąki i pola
Żałośny wieje ton,
Gdzie on!? gdzie on!?

A jej się śni mazurek,
Jak z lubym idzie w tan
I dał jej pereł sznurek
Jej serca, drogi Pan…
I śni jej się w kościele
Że z lubym bierze ślub,
W koło ludzi tak wiele,
Ojcu się chyli do stóp…


Błogosławi ojciec siwy —
Skłania się matce sędziwej —
Światła — kwiaty — dzwon —
Gdzie on!? gdzie on!?
I pękł jej pereł sznurek
Skończony właśnie ślub,
Przed nią się rozwarł — grób!!!
Lecz w dali brzmi mazurek….
Babuni znany ton!
Znów niza pereł sznurek,
Gdzie on!? gdzie on!?


∗             ∗

A jemu pod dębami
Tam między ułanami
Krucy grzebią grób….
A jej brzmi z organami
Skończony właśnie ślub….
Dzwoni dzwon! gdzie on?
Gdzie on?
Leży pod dębem od gromu
Strzaskanym!
Bez druhów — matki — domu —
Nieznajomy nikomu….
Z czołem krwią zbryzganem….
Z sztandarem w ręku — dotrzymanym!!
A ojczyzna cała
Mówi: Chwała!!!









  1. Drukowany w Lwowskim „Świcie”.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Tarnowski.