Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Leśna Królewna w lesie
[22]LEŚNA KRÓLEWNA W LESIE
Leśna królewna chodzi po lesie,
W każdy zakątek urok swój niesie,
A za królewną, jakby za majem,
Biegnie twór wszelki zielonym krajem.
Młodziutka łania gnie pod jej nóżki
Swą śliczną główkę z małemi różki,
A panieneczka, zwierzątku rada,
Na szyję łani rączki zakłada.
[23]
Po miękkiej trawie, po leśnej łące
Figlują dla niej ścigłe zające,
To się przybliżą, to uciekają,
To na dwóch łapkach zabawnie stają.
Wiewiórki skaczą z drzewa na drzewo,
Gdzie błyska słońce światła ulewą,
Pośród zieleni przetkanej złotem
Mijają w górze szybkim polotem.
A śpiewne ptaszki z piórki barwnemi
Fruwają nad nią, chodzą po ziemi,
Jak które umie, dla swej panienki
Nucą radośnie cudne piosenki.
[24]
Małe sikorki, szczygły i gile
Nad złotą główką świergocą mile,
I nawet kwiaty z tchem świeżej woni
Jasne kielichy zwracają do niej.
Podnosi główkę leśna różyczka
I o królewnie myśli: „siostrzyczka!”
Bo obie śliczne i jednakowe,
Obie wiosenne, obie różowe!
Cały świat leśny kocha dziewczynkę
Za modre oczki, za miłą minkę,
Za ładną buzię, za małe uszko,
Lecz przedewszystkiem — za jej serduszko!..
|
