Księdza co wrobl osrał

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Mikołaj Rej
Tytuł Księdza co wrobl osrał
Pochodzenie „Figliki“
wydanie z r. 1574
Wydawca Wiktor Wittyg
Data wyd. reprint 1905
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
 

Kſiędzá co wrobl oſrał.

PLeban powſzednią ſpowiedź gdy chłopom rozdawał,
W ten czás go wrobl latáiąc ná łysinę oſrał,
Ocieráiąc łyśinę, oſrał mię wrobl rzecże,
Chłopi też oſrał mię wrobl, mowią zá nim przedſię.
Kſiądz rzekł: á y was dziatki, chłopi y nas dziatki,
Alboć w nim dyabli ſráli ná nas temi kwiatki.
A potym ie rozgreſzył tą mocą ktorą miał,
Ale wrobla mogł zákląć, co mu był łeb oſrał.



 

Księdza co wrobl osrał.

PLeban powszednią spowiedź gdy chłopom rozdawał,
W ten czas go wrobl lataiąc na łysinę osrał,
Ocieraiąc łysinę, osrał mię wrobl rzecze,
Chłopi też osrał mię wrobl, mowią za nim przedsię.
Ksiądz rzekł: a y was dziatki, chłopi y nas dziatki,
Alboć w nim dyabli srali na nas temi kwiatki.
A potym ie rozgreszył tą mocą ktorą miał,
Ale wrobla mogł zakląć, co mu był łeb osrał.






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Rej.