Kędy chcesz, tu się wierć, wżdy ciebie najdzie śmierć

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Kędy chcesz, tu się wierć, wżdy ciebie najdzie śmierć
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

[407]

204. Kędy chcesz, tu się wierć, wżdy ciebie najdzie śmierć.

Starzec jeden, gdy był doźrzał
A śmierć nadchodzącą widział,
Prosił jej, by poczekała
A jeszcze go nie umarzała,
„Ażci testament udziałam, 5
„Com był komu winien, oddam;

„A tak, gdy to rozszafuję,
„Tedyć się więc ugotuję“.
Śmierć mu rzekła: „Cóżeś działał,
„Żeś się dawno nie gotował?        10
„Częstom cię napominała,
„I dosyć-em znać dawała“.
On jej: „Tegoć-em nie wiedział,
„Anim ciebie kiedy widział;
„Dopiero cię teraz widzę        15
„I barzo się ciebie wstydzę“.
Śmierć mu: „Gdym twe równiki
„Poczyniła wszytki nieboszczyki,
„I inych młodych niemało
„Tuż przed tobą umierało;        20
„A tobie też oczy ćmiały,
„Siły zawżdy ustawały;
„Niemiłyć się^[1] też zmysłowie,
„Boleściś czuł dosyć w sobie.
„Dobrześ temu mógł porozumieć,        25
„Iżeś rychło musiał umrzeć;
„Przetoć dalej nie odłożę,
„Tuż cię na miejscu umorzę“.
Pókiś zdrów, na śmierć wzgląd miej,
A żywota polepszyć chciej,        30
Bo nie wiesz, gdy śmierć ma przyść,
Której musisz dług zapłacić!

↑ W pierwodruku: Mieniłyć się.

[408] Abstemius 99 De sene, mortem differre volente. — FE (143) O jednym starcu z śmiercią. — Jabłonowski 67 Śmierć i starzec. Vera philosophia mortis meditatio. — Anonim ZP (XVI, część 2, 356) O starcu, śmierć uwłaczającym.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.

[1] W pierwodruku: Mieniłyć się.

[1]