Ile chytrców, tyle mędrców

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Ile chytrców, tyle mędrców
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

121. Ile chytrców, tyle mędrców.

Liszka żórawia prosiła:
„Bądź u mnie, będę cię czciła“!
A on się jej rad obiecał,
Za dobrą wolą dziękował.
Tedy liszka krup nawarzyła,        5
A rzadko je uczyniła,
Na płytką misę wylała
A przed swego gościa dała.
Żóraw, iż się był przemorzył,
Około misy zachodził,        10
Z dobrą wolą jeść pokuszał:
Prozno w misie nos omaczał.
A liszka suma leptała,
Słowy gościa częstowała;
On, kiedy jej chytrość widział,        15
Myślił jakoby jej oddał.
I prosil jej na wieczerzą:
„Też — pry — u mnie dosyć warzą“.
Ona się k temu chowała,
Hojnych się gód nadziewała.        20
Żóraw grochu był nawarzył,
Który w śklany dzban wyłożył;
A tenci był przezroczysty,
Z długą szyją, wązkousty,
By telko jadło widziała        25
A dowory go nie miała,
Słowy ją ku jadłu pobudzał,

A sam karmiej nosem sięgał.
A więc liszka, jakoż siadła,
Takież wstała, nie nie jadła:        30
Łuczyl mądry na chytrego,
Łatwie się pomścił swojego.
Patrz, by inemu tego nie działał,
Czegoby sam nie rad widział!
Głupieć z tego się radować,        35
Coć tą miarą mogą oddać.









Romulus II, 14: Hervieux (II, 209) Vulpis et ciconia. D (15) De vulpecula et ciconia/ [H 34 Ἀλώπηξ ϰαὶ γέραανος]. Phaedrus I, 26 Vulpes et ciconia. St (125) De vulpe et ciconia. C (84) O lissce a o cžapu. — FE (13) O Iiszcze z bocianem. — Minasowicz (17) Wet za wet się oddaje, piękne za nadobne. Liszka i bocian. — BWF (45) Liszka i bocian. — EW 55 Liszka i bocian. — Jakubowski 18 Lis i bocian (L 1, 18 Le renard et la cicogne). — Kniaźnin Ill, 13 Bocian i liszka (L j. w.).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.