[34]HYMN DZIĘKCZYNNY.
(Te Deum laudamus.)
Śpiewajmy chwałę Panu!
Gdy lud go w pętach wzywał,
Już cichy zdrój Jordanu,
Niewoli dom podmywał.
W niewoli ręka była!
Lecz w sercu miłość stara,
W sercu nadzieja żyła,
I wieczna w Polskę wiara.
Z Twego to Boże cudu,
W grobie nam iskra tlała,
Śpiewaj o Polski ludu,
Chwała Jehowie, chwała!
[35]
Gdy Polak pęta zrywał,
I podniósł miecz na wroga,
Pomocy świata wzywał,
Swych Ojców wzywał BOGA.
Radzili nam mocarze,
Pod nogi paść tyrana —
Ojczyzny czcić ołtarze,
Był wyrok Panów Pana.
Z Twego to Boże cudu,
Polska dziś z grobu wstała! Śpiewaj etc.
Swej krzywdy wsparty mocą,
Polak, sierota świata,
Z Dawida wyszedł procą,
Zwyciężać Goliata.
Z wrogiem co się go kajał,
Trzy dni się w boju mierzył;
Że walczy, każdy łajał,
Że żyje, nikt nie wierzył.
Z Twego to Boże cudu!
Polska w boju dotrwała! Śpiewaj etc.
Wskazany palcem Boga,
Wódz nowy, wódz pogromu,
[36]
Wyszedł i goni wroga,
Z świętego Piastów domu,
I wznawia ci Warszawo,
Zygmunta tryumf stary,
Gdy cię tu karmił sławą,
Wiodący Hetman cary.
Z Twego to Boże cudu,
Polska zwyciężać śmiała;
Śpiewaj o Polski ludu:
Chwała Jehowie, chwała!
Te hufce, których stopy,
Podbity świat zdeptały,
Ów pogrom, strach Europy,
Przed nami dziś pierzchały!
Ich brańców pędzą tłumy,
Wozów się pcha gromada,
I na sztandary ich dumy,
Proch naszych ulic pada.
Z Twego to Boże cudu,
Polska tryumfem pała! Śpiewaj etc.
Te śpiże których koła,
Stratować Polskę miały,
[37]
Schyliwszy korne czoła,
Wolności hymn śpiewały.
Zgubne ich wczoraj paszcze,
Naszą dziś są zdobyczą,
Lud je nasz dłońmi głaszcze,
Dzieci je nasze liczą.
Z Twego to Boże cudu,
Polska tę zdobycz miała! Śpiewaj etc.
Póki nie zgnieciem wroga,
Daremne z królmi targi!
Kończ Wodzu w imię BOGA —
Głoś mieczem nasze skargi.
W ogniu zwycięskich bojów,
Nieś braciom ogień życia,
Chrztem z Dniepru, z Dźwiny zdrojów,
Zmyj klątwę ich podbicia.
Z Twego to Boże cudu,
Polska dźwignie się cała!
Śpiewaj o Polski ludu:
Chwała Jehowie, chwała!
1832. K. S...
