Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór trzeci.djvu/37

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
17

Schyliwszy korne czoła,
Wolności hymn śpiewały.

Zgubne ich wczoraj paszcze,
Naszą dziś są zdobyczą,
Lud je nasz dłońmi głaszcze,
Dzieci je nasze liczą.
Z Twego to Boże cudu,
Polska tę zdobycz miała! Śpiewaj etc.

Póki nie zgnieciem wroga,
Daremne z królmi targi!
Kończ Wodzu w imię BOGA —
Głoś mieczem nasze skargi.

W ogniu zwycięskich bojów,
Nieś braciom ogień życia,
Chrztem z Dniepru, z Dźwiny zdrojów,
Zmyj klątwę ich podbicia.

Z Twego to Boże cudu,
Polska dźwignie się cała!
Śpiewaj o Polski ludu:
Chwała Jehowie, chwała!

1832.K. S...