Encyklopedyja powszechna (1859)/Alibert
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Alibert |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Alibert (Jan Ludwik, Baron), ur. w Villefranche (Aveyron), 1766 roku, um. w Paryżu 1837 r. Jeden z najznakomitszych lekarzy francuzkich tegowiecznych, lekarz nadworny królów: Ludwika XVIII i Karola X, Professor Terapii w szkole lekarskiej paryzkiej. Początkowo poświęcił się nauczaniu literatury, w jednym z zakładów duchownych, po zniesieniu którego, w 26 roku życia dopiero oddał się nauce lekarskiej, w której tak znakomicie później zasłynął. Pierwsze jego kroki na tej drodze były już krokami mistrza, bo będąc jeszcze uczniem złożył z najpilniejszemi swojemi współkolegami towarzystwo lekarskie współubiegania; wkrótce zaś po uzyskaniu stopnia doktora, mianowany został lekarzem szpitala ś. Ludwika, co dało mu sposobność do poznania gruntownego chorób skórnych, i następnie do napisania i wydania znakomitego dzieła z rycinami o tych chorobach, a co go do 300,000 franków kosztowało. Alibert zasłynął nie tylko jako wielki badacz i znawca w swojej sztuce, ale nadto jako znakomity pisarz, czego dowiódł szczególniej w dziele: Physiologie des Passions, a które mu zapewniło miejsce chlubne pomiędzy pisarzami współczesnemi. Zresztą do tych znakomitych przymiotów umysłu, łączył szlachetne usposobienia serca; z natury bowiem charakteru łagodnego, był wyrozumiałym, dobroczynnym i bezinteressownym, a miarą jego poświęceń i troskliwości nie był stan chorego, ale moc i niebezpieczeństwo cierpienia. Jako lekarz szczególną położył zasługę w rozpoznawaniu chorób skórnych, co mu też zjednało rozgłos europejski. Dzieła jego są: Dissertation sur les fievres pernicieuses ou ataxiques intermitentes, Paryż 2804, a 5 wydanie pomnożone w r. 1819. Description des maladies de la peau, observées a l hopital Saint Louis 1806; o tychże chorobach w r. 1810 i 1822. Nosologie naturelle ou les maladies du corps humain distribuees par familles Paryż, 1817 2 tomy. Précis sur les eaux minerales les plus usitées en medecine, Paryż 1826, 2 tomy. Physiologie des Passions 1835 r. Oprócz tego pisał wiele artykułów do pism czasowych i dykcyjonarzy lekarskich, nadto mowy pochwalne na cześć Spallanzaniego Gahaniego, Roussel’a, Bichat’a. Xaw. R.
