Drugi lepszy karany bywa

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Drugi lepszy karany bywa
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

[200]

15. Drugi lepszy karany bywa.

Człowiek jeden boga swego
Miał w swym domu drzewianego.,
Którego więc często żądał,
By mu też co dobrego dał.
Ale, im go więcej prosił, 5
Tym sie więcej w mieniu gorszył:
Nie dał mu żadnej pomocy,
Chocia prosił we dnie, w nocy.
Tedy sie on człowiek rozgniewał,
Na boga sie swego porwał: 10

Za goleni go pochwycił,
O ścianę mu głowę rozbił.
W onej głowie, gdy ją zszczepał,
Złota nie mało nazbierał;
Wziąwszy złoto, podziękował, 15
A boga tako namawiał:
„Czemużeś tako głupi był,
„Nie dałeś mi, gdym cię prosił?
„Dziw mnie twemu przyrodzeniu.
„Iżeś lepszy po karaniu“! 20
Mnodzyciem tacy bywają:
Na słowa nic nie działają,
Aże je musi przypędzić,
A jako osły, kijem bić.

[201] Rimicius: D (158) De homine et ligneo deo. [H 66 Ἀνϑρωπος ϰαταϑραύσας ἄγαλμα]. St (248) De homine et ligneo deo. C (206) Cžlowĕk rozrážegijcý obraz. — FE (66) O człowieku z obrazem. — Jakubowski 115 Człowiek i bożyszcze z drewna. (L IV, 8 L'homme et l'idole de bois).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.