Do słowika (Damrot, 1867)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Konstanty Damrot
Tytuł	Do słowika
Pochodzenie	Wianek z Górnego Śląska
Wydawca	Ignacy Danielewski
Data wyd.	1867
Druk	Ignacy Danielewski
Miejsce wyd.	Chełmno
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Do słowika.

O słowiku, co me szczęście
Niegdyś podwajałeś błogim
Śpiewem, dzisiaj przezeń dla mnie
Stajesz się okrutnym, srogim.

O słowiku, nie rozczulaj
Przez miłosnych pieśni wdzięki
Mego serca, z każdym tonem
Rosną tego serca męki.

Chwil, których ty byłeś świadkiem,
Nie wróci mi twoje pienie,
A skrwawione serce czerpa
Z niego świeże udręczenie.

Nie rozczulaj mego serca,
Aż się rany w niem zagoją,
Nie rozczulaj, mój słowiku,
Aż się gorzkie łzy ukoją.

Nie rozczulaj — z każdym tonem
Nabrzmiewa mi łzą powieka,
Na ustroniu sobie śpiewaj,
Gdzie cię twa kochanka czeka.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Konstanty Damrot.