Biedaczka (Anegdoty, facecje, żarciki)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Konstanty Krumłowski
Tytuł Biedaczka
Pochodzenie Jak wesoło spędzić czas?. Rozdział VI
Wydawca E. Bartels
Data wyd. 1920
Druk Drukarnia Nakładowa-Chrzanów
Miejsce wyd. Berlin
Źródło Skany na Commons
Inne Cały rozdział VI
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
16. Biedaczka.

Pannie Mani, córce pani Maciejowej straganiarki ze Szczepańskiego placu w Krakowie, zdarzyło się wcale duże i tęgie nieszczęście, a że panna Mania, jako sprawcę tego nieszczęścia wskazała rzeźnika pana Antoniego, więc pani Maciejowa zaskarżyła go do sądu.
Po rozprawie, na której pani Maciejowa, zajęta przy straganie świeciła nieobecnością, panna Mania wraca do domu i w samym progu spotyka matkę.
— I cóż, Mańka? — pyta ciekawie pani Maciejowa — Antoni winien?
— Albo ja wiem! — wzdycha smętnie biedna dziewczyna — szelma się jakoś nie poczuwa, bo zaraz po wyroku zgłosił rekurs!...



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Konstanty Krumłowski.