Antygona (tłum. Kaszewski)/Parodos
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Antygona |
| Wydawca | Feliks West |
| Data wyd. | 1902 |
| Miejsce wyd. | Brody |
| Tłumacz | Kazimierz Kaszewski |
| Tytuł orygin. | Ἀντιγόνη |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
(Strofa I).
O! promieniu słońca, ty,
Któryś dziś rozświecił nam
Ponad siedm tebańskich bram
Najpiękniejszy z pięknych dni:
Złote oko dnia! twój bieg 5
Złotem barwi Dyrki brzeg[1].
Za twą sprawą to się stało,
Że pośpiesznie ów potężny
Pierzchnął od nas wróg orężny.
Mąż osłonion tarczą białą[2]. 10
Gwoli Polinika zdrad,
W przeraźliwy okrzyk zgóry,
Jako orzeł śnieżno-pióry.
On na ziemię naszą padł.
A wystąpił groźny, zbrojny; 15
A hełm jego włosiem strojny.
On przy murach naszych stał,
Dzid morderczych stawiąc wał
Koło siedmiu miasta bram;
Lecz nim krew wytoczył nam, 20
Nim płomieniem buchnął w gród,
Sam haniebnie umknął wprzód,
Tak Aresa[3] grzmiący krok
Rzuca na wstecz wrogów szyk;
Tak na groźny jego krzyk 25
Nieprzyjaciel pierzcha smok.
Pyszny język — Zeusa gniew:
Więc on widząc złota blask,
Ich orężów dumny trzask,
Ich przedwczesny chluby śpiew; 30
Zionął grom — wróg runął zgóry
I ucichły zwycięstw chóry.
Zadrżał wojownik, co z ogniem stał[4]
I rozjuszony na ziemię legł,
Choć złością wściekłą na miasto ział, 35
I tchem przekleństwa powietrza siekł.
Na innych inne rozrzuca klęski
Z bojowej dłoni Ares zwycięski.
W siedmiu, na siedmiu cięli się tam
Wodze u siedmiu tebańskich bram; 40
I wszystkich zbroje, sprawca ich klęski
Porwał w zdobyczy nasz Zeus zwycięski.
Tylko nieszczęśni dwaj zapaśnicy
Z jednego ojca, jednej rodzicy,
Upornie walcząc o ojców tron, 45
Wspólny w zwycięstwie znaleźli zgon[5].
Zwycięstwo!... huknie radosna wieść
Na wozo-słynny tebański gród.
Ucichły klęski i cały lud
Ciągnie do świątyń; bogom na cześć 50
Przez noc, noc całą pląsy zawiedzie,
A Bach rozkoszny Tebom na przedzie.
I otoż właśnie zbliża się sam,
Zbliża się Kreon syn Menojkowy,
Królem tej ziemi przysądzon nam 55
Według niedawnej bogów umowy.
I coś ważnego w myśli mu ciąży,
I coś nam zjawić pewnie tu dąży,
Gdy tę poważną starców gromadę
Głośnym rozkazem wezwał na radę. 60
- ↑ „Dyrki brzeg“. Dirke (po łacinie: Dirce) jest to sławne w mitologii źródło pod Tebami. Leżało ono na zachód od miasta lecz Sofokles użył swobody poetyckiej, każąc się w niem przeglądać wschodzącemu słońcu.
- ↑ „mąż osłonion tarczą białą“ — Adrastos, król Argos, którego syn Edypa, Polinik, po śmierci ojca wezwał przeciw bratu Eteoklesowi, dla zdobycia sobie tronu tebańskiego. Adrastos jest tu uosobieniem całego wojska Argijczyków.
- ↑ Ares — bóg wojny; po łacinie: Mars.
- ↑ „wojownik, co z ogniem stał“. Jest to Kapanej, który za godło na tarczy miał człowieka z zapaloną pochodnią. ...Eschylos w tragedyi „Siedmiu pod Tebami“ świetnie odmalował jego dziką postać (w przekładzie K. Kaszewskiego):
Brama Elektry losem się dostała
Kapanejowi. Jestto olbrzym srogi.
..... Chełpliwość zuchwała
Nie rozumuje po ludzku. On wróży
Wieżycom naszym straszliwych klęsk siła,Zuchwalstwo swoje przepłacił śmiercią od piorunu.Czego bodajby Dola nie spełniła!
Bóg chce czy nie chce — powiada — on zburzy
Cały gród nasz ze szczętem. Choćby brzemię
Gniewów Zeusowych upadło na ziemię,
On nie ustąpi; błyski dlań Zeusowe —
Gromy — to tylko ciepło południowe.
Godłem więc jego — człowiek nagi wcale,
Którego ręka zbrojna jest pochodnią,
Wybuchającą płomieniem, a pod nią
W złocistych głoskach napis: miasto spalę! - ↑ „wspólny znaleźli zgon“ — Eteokles i Polinik.
