Śliczna Dziecino, jedyne pieszczoty
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Śliczna Dziecino, jedyne pieszczoty |
Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
Redaktor | Karol Miarka |
Wydawca | Karol Miarka |
Data wyd. | 1904 |
Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały dział II |
Indeks stron |
Śliczna Dziecino, jedyne pieszczoty, * Celu naszego kochania, * Któż dodać może nam większej ochoty * Do niniejszego śpiewania, * Nad Ciebie, wszelkiej źródło pociechy, * Przeto do Ciebie czynim pospiechy, * Z naszem pieniem wesołem.
Dobroć Twa, Jezu, wszystkich nas przejmuje, * Miłość do siebie pociąga, * W szczerych stworzeniach swoich nie brakuje, * Każdy stąd Ciebie osiąga ; * Jak Cię nie kochać, gdyś dobroć szczera, * Jak nie zaśpiewać, kiedy otwiera * Usta miłość serdeczna.
Opuszczasz dla nas niebieskie pałace, * Czyż dobroć większa słychana? * Przyjmujesz oraz trudy, boleść, pracę, * Czyż miłość większa doznana? * Służbęć za dobroć w zamian dajemy, * Za miłość wonią cnoty niesiemy. * Przyjmij naszą tę wdzięczność.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/62/PD-icon.svg/20px-PD-icon.svg.png)