Łakomi o Boga nic nie dbają

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Łakomi o Boga nic nie dbają
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

80. Łakomi o Boga nic nie dbają.

Chodzień jeden, gdy w drogę śpiłl,
Idąc, tako sobie gadał:
„By Bóg dał naleźć co dobrego,
„Dałbych mu na poły wszytkiego“.
A owaciem nalazł kobielą,        5
Brzoskiń i orzechów pełną;
Natychmiast podle drogi siadł
A tam ono wszytko pojadł.
Kostki z łuszczynami zebrał
A Bogu je ofiarował,        10
Rzekąc: „To masz pół wszytkiego,
„Któryś mi dał daru twego“.
Tacy: co łatwie zbierają,
Nigdyć o Boga nie dbają,
Anić mają w sobie wiary,        15
Złe czynią Bogu ofiary.









Rimicius: D (189) De viatore. [H 315 Ὁδοιπόρος ϰαὶ Έρμῆς]. C (176) Wandrownijk. — FE (61) O podróżnym i o kobieli jagód. — Rej Figl. Co księdzu łupiny dal, miasto orzechów. — por. Jabłonowski 39 Jowisz i podróżny. Diis impossibilia ne voveas et vota serva. — por. Godebski (457) Łakomca.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.