Strona:Zabytek Dawnej Mowy Polskiej.djvu/12

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

kne ysbiszø ona ge dzeczøthka bila dothknøla a gednocz ona gest tho bila vczinila aszecz natichmastch gestona zdroua byla
Isczy tentho obyczag gest na temtho svecze isze gdiscy ktorø svøtoscz do mastha przynoszø tedycz vøcz ludze skaplany schorøguamij srzeliquiamij naprzecif ge vynydzø, Achocz nauøzszø czescz ony mogø tocz ge oni czynø Alie gdisczy maria gest bila do bethlehem prisla atho noszøcz tako velikø svøtoscz, tocz gest svego szinka milego gensecz na ssvem svecze przednim negestci on bil svøthszy tedy vøcz naprzecif gemu ny szadny clouek negestcy on vyszetl był abycz mu ktorø czescz był vczynil
tesczyszø gest on dzisza uczinil stary y mlody tako ysczy othstuorzena Adamouego asze do narodzena boszego bilocz gest pincz thyszøcz lath dwe scze lath y dzeuøcz lath y gesczecz on gest bil starszy yszecz vele lat przethtiimto nislicz gest on bil Adama stworzyl asczy gest on przethtimto oth poczøthkø (sic) svatha bil tescy tho dzeczøthko nasz mily xpt nislycz gego matuchna gest on był starszy psto isczy gest gy ona fchuarthem nacze lecze bila poczøla aliecz fpøthem nacze lecze gest gy ona bila porodzila Oua gensecz gest tako stary byl, tenczyszø dzisza gest bil vczinil tako mlody, ysczy dzeczøthko leszøcz fgaslach gest ono bilo przeth svø milø mathkø plakalo Aliecz fkrolefstwe nebeskem przed svøthimj angoly gestcy szø ono bylo smalo, tesczy gest on xt. bil veliky y maly ysze szapradø (sic pro szaprafdø) takocz gest on był veliky y moczny presto ysczy on tento

k’nie tako, iżby się ona je dzieciątka była dotknęła; a jednoć ona jest to była uczyniła, ażeć natychmiast jest ona zdrowa była.
Iżci tento obyczaj jest na temto świecie, iże gdyści którą świętość do miasta przynoszą, tedyć więc ludzie z kapłany, z chorągwiami, z reliquiami naprzeciw je wynidą, a coć nawięćszą cześć oni mogą, toć je oni czynią; ale gdyści Maryja jest do Betlehem przyszła nosząc tako wielką świętość, toć jest swego synka miłego, jenżeć na świem świecie przed nim niejestci on był świętszy, tedy więc naprzeciw jemu ni żadny człowiek niejestci on wyszedł był, abyć mu którą cześć był uczynił.
Teżci się jest on dzisia uczynił stary i młody, tako, iżci od stworzenia Adamowego aże do narodzenia Bożego byłoć jest pięć tysiąc lat, dwie ście lat i dziewięć lat, i jeszczeć on jest był starszy, iżeć wiele lat przedtymto, niźlić jest on był Adama stworzył, ażci jest on przedtymto od początku świata był. Teżci to dzieciątko, nasz miły Kryst, niźlić jego matuchna jest on był starszy, przezto, iżci jest ji ona w czwartem na cie lecie była poczęła, aleć w piątem na cie lecie jest ji ona była porodziła. Owa jenżeć jest tako stary był, tenci się dzisia jest był uczynił tako młody, iżci dzieciątko, leżąc w jasłach, jest ono było przed swą miłą matką płakało aleć w królewstwie niebieskiem przed świętymi anjoły jestci się ono było śmiało. Teżci jest on Kryst był wielki i mały, iże zaprawdę takoć jest on był wielki i mocny, przezto iżci on ten to wszyciek świat w swu