Strona:Wilhelm Feldman-My artyści.djvu/035

 MIROSZ (zdala): Jak się spłuczesz przy kartach do naga, będziesz nagą duszą! Teraz płać i bądź kontent, że my artyści za twoje pieniądze pić chcemy!
 SWARA: To pan na studya artystyczne przyjechał?
 SAGAN: Ja agronom jestem, panie, ale…
 BODEŃCZYK: Ale o zdecydowanym kierunku modernistycznym — prawda?
 SAGAN: Naturalnie, panie, naturalnie. Jak się przyjeżdża z Podola, panie, gdzie człowieka tygodniami nie widać, a dziewczyny się kąpią raz na rok…
 BODEŃCZYK: Musi się być modernistą.
 SWARA: A ja panu powiadam, że modernizm funta kłaków nie wart! że to puste słowo, łupina bez treści… Artysta jest wizyonerem, panie, widzi to, czego gawiedź tępemi ślepiami nie dostrzega…
 SAGAN: Ja też przyjechałem, aby mi artyści pokazali, czego u siebie na wsi nie mogłem… Bo jeśliby o zwyczajne sikorki chodziło…
 SWARA: Czy nie potrafisz pan ani na chwilę wznieść się nad te kretyniczne dowcipy? Taniec szkieletów! Oto, co artysta dostrzega, przebijając się przez złudne pozory bytu… Taniec szkieletów, panie…
 BODEŃCZYK (łagodnie): Ależ Swaro, duszo kochana, pan nie dowcipy prawi, ale całkiem