Szerszą działalność jednak w tym kierunku co do niższych beneficyów, mógł kościół dopiero rozwinąć po załatwieniu walki o inwestyturę a więc po wywalczeniu uznania głównym zasadom rządu kościelnego[1] i po wzmocnieniu tém samém swego stanowiska.
- ↑ Kalikst II. r. 1123 na I. sob. Later c. 4. Praeterea iuxta b. Stephani papae sanctionem statuimus, ut laici quamvis religiosi sint, nullam tamen de ecclesiasticis rebus aliquid disponendi habeant facultatem, sed secundum aposto-
rum. c. 13: Item decretum est ut nullus laicorum alicui presbytero suam commendet ecclesiam praeter consensum episcopi: sed eum prius mittat suo episcopo vel eius vicario, ut probetur si scientia aetate et moribus talis sit, ut sibi populus Dei commendetur. Mansi S. Conciliorum Coll. T. XIX str. 398. — r. 1031 Conc. Bituric. c 21. Ut saeculares viri ecclesiastica beneficia quod fevos presbyterales vocant non habeant super presbyteros. c. 22. Ut nullus laicus presbyteros in suis ecclesiis mittat nisi in manu episcopi sui, quia episcopus curam animarum debet unicuique presbytero commendare de parrochiis ecclesiarum singularum. ibid. str. 505. — r. 1056 C. Tolos. c. 11 De ecclesiis in allodiis laicorum constitutis, ut tertia pars decimarum cum primitiis et presbyterio et cæteris in potestate presbyteri ad servitium ipsius ecclesiae sub episcopi vel clericorum ditione permoneant ibid. str. 849. — r. 1059 Conc. Roman. c. 6. Ut per laicos nullo modo quilibet clericus vel presbyter obtineat ecclesiam nec gratis nec pretio ibid. str. 898. — r. 1080 C. Juliobon c. 4. Nullus laicus in redditibus altaris vel in sepultura vel in tertia parte decimæ aliquid habeat, nec pecuniam pro horum venditione vel donatione aliquatenus habeat, ibid. T. XX. str. 556. — Nadto c. 12 (Grzeg. VII. r 1080) C. XVI. q. 7: Si quis deinceps episcopatum vel abbatiam de manu alicuius laicae personae susceperit, nullatenus inter episcopos vel abbates habeatur, nec ulla ei ut episcopo seu abbati audientia concedatur... Simliter etiam de inferioribus ecclesiasticis dignitatibus constituimus, si quis imperatorum regum ducum marchionum comitum vel quilibet saecularium potestatum aut personarum investituram episcopatum vel alicuius eclesiasticae dignitatis dare praesumpserit, eiusdem sententiae vinculo se esse sciat obstrictum. — i c. 16 (Paschalis II) C. XVI. q. 7.: Si quis clericus abbas vel monachus per laicos ecclesias obtinuerit, secundum sanctorum Apostolorum canones et Antiocheni concilii capitulum excommunicationi subiaceat.
