Przejdź do zawartości

Strona:Stefan Grabiński - Wyspa Itongo.djvu/165

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
POGRZEB.

Nazajutrz wczesnym rankiem zebrała się w wietnicy[1] w pośrodku wsi Rada 10-ciu pod przewodnictwem arcykapłana Huanaki, by ułożyć porządek obrzędów pogrzebowych i omówić szczegóły żałobnego ceremonjału.

Tymczasem Wrumaroti, wdowa po wielkim królu i jej trzy dorodne córki, jako najbliższe zmarłego i stąd obciążone niebezpiecznem dla otoczenia „tabu“, wzięły kąpiel oczyszczającą w świętej sadzawce Tcrana opodal świątyni boga Oro. Potem przywdziały białe szaty na znak żałoby i starannie wystrzegały się zbytniego zbliżenia do innych, by cień ich nie padł na nikogo i nie zaszkodził..Jako bowiem obłożone „tabu“ wskutek śmierci ojca i męża uchodziły przez dni 7 za istoty nieczyste, których należało unikać. Z tego też powodu

  1. Dom narad.