Strona:Stefan Grabiński - Wyspa Itongo.djvu/105

z przechadzki po Leśnej trochę później niż zwykle!
 Podniosła na niego zmieszana śliczne błękitne oczy:
 — Niż zwykle? Więc pan widział mnie już kiedyś na tej ulicy?
 — Od ubiegłej jesieni spotykam panią na Leśnej codziennie.
 Nastąpiło kłopotliwe milczenie. Czuł, że panienka nie była zadowolona z odkrycia jej tajemniczych przechadzek.
 — Więc pan chyba mieszka przy tej ulicy? — badała go po pewnym czasie.
 — Nie. Mieszkam powyżej, przy Ścieżkowej.
 — Więc musi pan codziennie przechodzić Leśną?
 — Niekoniecznie. Chcąc dostać się do miasta, mam inną, krótszą drogę.
 — W takim razie nie rozumiem, na jakiej podstawie utrzymuje pan, że od jesieni chodzę Leśną codziennie.
 Spojrzał na nią serdecznie.
 — A gdybym i ja miał specjalny powód do codziennych przechadzek po Leśnej? Gdyby i mnie ciągnęło coś nieodparcie do tego zakątka?
 Panna Krzemuska nagle zatrzymała się.