Ta strona została przepisana.
Malarstwo historyczne było też sferą sztuki, wypchaną po brzegi komunałami, szychem dramatyzmu końcowych scen lichego teatru, mieszaniną romantycznych mroków z konwenansem akademicznego klasycyzmu, póz i gestów królewsko–bohaterskich, podpiętych kotar, baldachimów, pióropuszy i trykotów, długowłosych paziów, dziewic o wydłużonych kibiciach, starców,