Strona:Poezye Brunona hrabi Kicińskiego tom I.djvu/020

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Wspomnę nakoniec, że po wskrzeszeniu Królestwa, przez N, Cesarza i Króla Alexandra I. Ojciec mój r. 1817 przedstawiony wyborem Senatu, przywrócony został na stopień Senatora Kasztelana Królest:, i w tym stanie pełniąc razem obowiązki Sędziego Najwyższego w r. 1828 w d. 23 Kwietnia a 77 roku życia swego dni zakończył, miłość kraju, praw i wiary, nieoddzielnie do zgonu w sercu swojem jednym węzłem kojarząc.
Namiętnie kochający nauki, wolne chwile niekiedy Muzom poświęcał. Większą część jego Poezyj, zajmują wspomnienia zawcześnie zgasłéj drogiéj małżonki, a matki mojéj, któréj dobroci i łagodności przypisywał szczęście swego życia. Niektóre pisał do przyjaciela od dziecinnych lat swoich, Marcina Badeniego, późniéj Senatora Wojewody i Ministra Stanu, kilka do krewnych, a nakoniec i jeden wiersz do