Strona:Poezye Brunona hrabi Kicińskiego tom I.djvu/015

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

moje poświęciłem czci i pamięci rodziców, winienem wspomniéć czém oni byli.
Miło to jest synowi być przekonanymże gdy wspomni o Ojcu, znajdzie odgłos w sercach spółziomków! miło i mnie pomyśléć że na wspomnienie Ojca mojego, nie jedna łza wdzięczności i żalu na tę kartę popłynie, bo zawsze pamiętał na to, że jego życie do kraju należało. O moim to Ojcu rzekł Woronicz w mowie pogrzebowéj: „Nieraz jego cnota o probierczy kamień trącona, dowiodła swego hartu i stałości“.

Ojciec mój, Pius Rogala Kiciński urodził się w Sławkowie d. 5 Maja r. 1752 z rodziców Obywateli ziemskich, Franciszki z Rylskich i Michała Kicińskiego, Posła i Sekretarza Sejmu r. 1703, za Augusta III[1]. Dziad jego Waleryan był najwyższym Pisarzem Skarbu koronnego i za dwóch Królów Polskich 50 lat nieprzerwanie do 88 ro-

  1. Patrz Volumen Legum f. 110 i 111.