Strona:Pascal - Prowincjałki.djvu/423

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

wła: Iż Bóg tworzy w nas i wolę i działanie.
Zapomocą tego-to sposobu można pogodzić wszystkie te ustępy z Pisma, które zdają się najbardziej sprzeczne: Nawróćcie się do Boga[1], nawróć nas do siebie, Panie[2]Odrzućcie precz od siebie wasze nieprawości.[3]Bóg to zdejmuje nieprawości ze swego ludu.[4] Czyńcie dzieła godne pokuty[5]. — Panie, sprawiłeś w nas wszystkie swoje dzieła[6], — Wzbudźcie w sobie nowe serce i nowego ducha. — Dam wam nowego ducha, i stworzę w was nowe serce[7], ect.

Aby pogodzić te pozorne sprzeczności, przypisujące nasze dobre uczynki to Bogu, to nam, trzeba uznać, iż, jak powiada św. Augustyn, nasze uczynki są naszymi z przyczyny wolnej woli, która je poczyna, a również są i bożymi, z przyczyny jego łaski, która sprawia iż nasza wolna wola je poczyna. W ten sposób, jak powiada w innem miejscu, Bóg daje nam czynić to co się jemu podoba, dając nam chcieć to czego moglibyśmy nie chcieć: A Deo factum est ut vellent, quod et nolle potuissent.

  1. Ecclesiasticus, XVII, 21.
  2. Psalm, LXXIX, 4, 8, 20.
  3. Ezechiel, XVIII, 31.
  4. Psalm, LXXXIV, 3.
  5. Evang. Matthei, III, 8.
  6. Isaias, XXVI, 12.
  7. Ezechiel, XXXVI, 26.