non faciunt fidem nec authentica nec sine suspicione falsi, tum quia etiam ad litteram intelecta non sunt servanda ad jure, tum etiam quia Concilium Vienense talia rescripta aparte improbat, tum etiam quia sane intelecta excludunt sobam fraudulentam calumniam. Patet non fuisse intentionem cencedentium talia privilegia nisi excludere calomniosas vexativnes.
Tak postawiwszy sprawę, poddał Panavino wraz ze swymi kolegami kardynałami proces trydencki rewizji i rozpatrzywszy nadesłane akta, słuszność oskarżenia uznał i wyrok zatwierdził.
To samo mniej więcej, co w Trydencie, zeznawali także Żydzi w drugim głośnym na całą Europę procesie o mord rytualny, który się odbył w Damaszku (1840 r.) wobec konsulów europejskich, z powodu zabójstwa O. Tomasza, Kapucyna, chociaż ich „nie wzięto na powróz“, na tortury. I jak w Trydencie, tak i w Damaszku, skazał ich sąd na śmierć, od której uwolniło ich złoto, przywiezione przez Cremieux, późniejszego ministra francuskiego, i Montefiore, prezesa Alliance Israelite Universelle, para Anglji. Aż tacy matadorowie żydowscy uważali sobie za obowiązek lecieć
Strona:PL Teodor Jeske-Choiński - Legenda o mordzie rytualnym.djvu/14
Ta strona została uwierzytelniona.
