każde jego życzenie, wytężając w tym celu całą swą cudowną moc działania czarów. Ale gdy jej starania spełzają na niczem i zgubne dla ludzi pociągają skutki, w głębokim smutku opuszcza niewdzięczną ziemię i leci na północ w krainę posępną, „gdzie słońce jak gasnący żar, gdzie księżyc jak twarz tych mar, co z grobu wychodzą na cmentarz“. Skierka jest jakby wcieleniem sił twórczych w przyrodzie. Zawsze żywy i czynny, każdemu chętnie usłużny, pomaga drobnym stworzeniom i usuwa krzywdy, rad pomnaża piękno w świecie i szczęście. Pani swej, Goplanie, oddany jak wierny sługa, ochotnie spełnia każdy jej rozkaz, czekając tylko skinienia. Chochlik natomiast jest leniwy i ociężały. Od pracy ucieka, bo jej nie lubi, Goplanę nazywa wiedźmą, bo jego trudem obarcza.
