- a b ε N . ⊃ . a + (b + 1) = a (b + 1);
- a b c ε N . ⊃ . a + (b + c) = a + b + c;
- a ε N . ⊃ . 1 + a = a + 1;
- a b ε N . ⊃ : a < b . = . b — a — = Λ;
- a ε N . ⊃ × 1 = a;
- a b ε N . ⊃ . a b ε N;
- a b c ε N . ⊃ . a = b : ⊃ : a c = b c .:
- a b c ε N . ⊃ ∴ a < b . = . a c < b c : a = b . = . a c = b c :
- a > b . = . a c > b c .;
- a b c ε N . ⊃ . a(bc) = a b c;
- a b ε N . ⊃ : b/a = N[xε] (x a = b).
- a b ε N . ⊃ . a + (b + 1) = a (b + 1);
Ostatnie twierdzenie wyraża: jeżeli a i b są liczbami całkowitemi, to iloraz z podzielenia b przez a jest liczbą całkowitą, jeżeli istnieje takie x, dla którego xa = b. W następujących przykładach q niechaj oznacza klasę liczb rzeczywistych; możemy napisać następujące twierdzenia:
[jeżeli liczby a i b są rzeczywiste, to iloczyn ab równa się iloczynowi ba]
a, b ε q . ab = 0 : ⊃ : a = 0 . ∪ . b = 0
Wzór ostatni oznacza, że jeżeli iloczyn dwóch liczb rzeczywistych a i b jest zerem, to albo a albo b musi być zerem.
a b ε q . ⊃ ∷ x ε q . x² + a x + b = 0 : — =x Λ ∴ = . a² — 4 b ≥ O.
Wzór drugi wyraża twierdzenie: “Jeżeli a i b są liczbami rzeczywistemi, to warunkiem koniecznym i dostatecznym, aby pierwiastek równania x² + a x + b = O był liczbą rzeczywistą, jest: a² - 4 b ≥ 0„.
Twierdzenia piątej księgi Euklidesa przedstawiają się pod postacią wzorów następujących, w których G oznacza klasę wielkości, N zaś, jak wyżéj, klasę liczb całkowitych dodatnich:
1. a, b ε G . m ε N : ⊃ . ma + m b = m (a + b)
2. a ε G, m, n ε N : ⊃ . m a + na = (m + n) a
3. „ : ⊃ . n(ma) = (nm) a
4. a, b, c, d, ε G, m, n ε N . a/b = c/d: ⊃ . (ma)/(nb) = (mc)/(n/d)
5. a, b ε G . m ε N : ⊃ . ma — mb = m(a — b)