działanie w kierunku przeciwnym przeciwdziałanie (kontrakcja), uniemożliwiające wykonanie zamiaru. Dzięki temu właśnie chory na przywitanie wyciąga np. rękę, ale cofa ją już, zanim zdołał ją podać.
Wyżej wyłożone poglądy z biegiem czasu zostały uzupełnione. Pracując dziesięć lat w uniwersyteckich klinikach psychjatrycznych i zakładach miejskich, zebrałem materjał, na zasadzie którego w monografji swej[1], opublikowanej w roku 1909, wykazałem, jakie objawy i stany chorobowe posiadają decydujące znaczenie pod względem rozpoznawczym.
Po ogłoszeniu tej pracy prowadziłem dalej badania[2] i udalo mi się zużytkować między innemi całkowity materjał zakładu Laehra, znakomitego klinicysty i jednego z twórców psychjatrji. Dzięki temu posiłkowałem się kazuistyką, którą należy uważać za najlepszą, pod względem jakościowym najbardziej doborową, nadającą się też, jak żadna inna, do rozwiązania spornych zagadnień z dziedziny danego działu psychjatrji. Potrzeba wszak było sześćdziesięciu lat pracy nie-
- ↑ Die Dementia praecox und ihre Stellung zum manisch-depressiven Irresein. Eine klinische Studie. Berlin.
- ↑ Następujący rozdział, dotyczący oceny materjału i t. d., dosłownie wzięty z przedmowy do monografji mojej: Manisch-depressives und periodisches Irresein als Erscheinungsform der Katatonie, Berlin 1912.
