Strona:PL Maurycy Urstein-Eligjusz Niewiadomski w oświetleniu psychjatry.pdf/14

cie, że w przerwach między napadami pacjenci bywają zupełnie zdrowi. W żadnym przypadku atoli nie stwierdzamy rozłamu i zaniku dziedziny uczuciowej, a jeżeli po wielu lub długotrwałych napadach u chorego występuje pewne osłabienie umysłowe, wówczas jest ono całkiem odrębne od defektu, spotykanego w otępieniu wczesnem.
 Otępienie wczesne, według mojej terminologji katatonja, czyli obłęd z napięciami, według innej nomenklatury shizofrenia, jest to psychoza, w której następuje całkowite rozszczepienie duchowe danej jednostki, przedewszystkiem zaś stopniowy zanik w kierunku uczuciowym. Podczas, gdy pamięć, zmysł spostrzegawczy i pojmowanie tego, co się do pacjenta mówi lub wokoło niego dzieje, nawet w końcowych okresach cierpienia bywa mało albo wcale nie upośledzone, już w początkowych stadjach choroby zatraca się harmonijny związek między poszczególnemi władzami umysłowemi, co się wyraża w braku krytycyzmu, logiczności oraz konsekwencji w wyprowadzaniu wniosków. Pacjent staje się też całkiem obojętnym względem wszystkiego, niesamodzielnym, zdziecinniałym. Z biegiem czasu występują urojenia zmysłowe, zwłaszcza omamy słuchowe, dalej osobliwości i dziwactwa wszelkiego rodzaju, wreszcie objawy, zwane katatonicznemi, do których należą: katalepsja, napięcie w mięśniach, negatywizm, stereotypowość w czynnościach fizycznych