„poeta, który nie zajrzał za kulisy, zasłaniające naturę, nie wart jest, aby dzieło jego czytano“.
∗
∗ ∗ |
Leży przedemną trzeci rocznik „Miesięcznika psychologji kryminalistycznej i reformy prawa karnego“, wydawanego przez znakomitego psychjatrę Aschaffenburga i wybitnych kryminalistów współczesnych von Lilienthala i von Liszta. Tom ten, który podczas pisania broszurki niniejszej wpadł mi w ręce, zawiera pracę Longarda „O zmniejszonej poczytalności“. Longard był kilkanaście lat lekarzem więziennym w Kolonji, jest więc – ponieważ każdy lekarz więzienny w Niemczech musi być psychiatrą – rutynowanym specjalistą. W ostatniem dziesięcioleciu Longard był lekarzem sądowym i wzbogacił literaturę odnośną cennemi pracami z dziedziny psychjatrji forenzycznej. Nie miejsce tu na rozważanie poglądów i projektów Longarda, przytoczę natomiast przypadek, który wykazuje niezbędność poznania całego życiorysu danego osobnika i który powinien przekonać o tem, że nawet obserwacja eksperta przez pewien tylko okres czasu bynajmniej jeszcze nie wystarcza, aby móc przypadek wyświetlić i prawidłowo rozpoznać. Zresztą i myśmy już zwrócili uwagę na to, że nie wolno wyciągać wniosków z jednej fazy życiowej badanego, że obser-
