Strona:PL Marivaux - Komedye.djvu/014

beski. Nawzajem, współpracownictwo Marivaux znakomicie przyczyniło się do podniesienia tego teatrzyku. Aktorzy, którzy dawniej grywali swoje niewybredne farsy, mimiką i temparamentem nadrabiając szczęśliwie braki w opanowaniu francuzkiego języka i dykcyi, w sztukach tych, opartych przedewszystkiem na odcieniach błyskotliwego dyalogu, musieli znacznie pogłębić swój rodzaj i przygotowanie sceniczne.
 W tym momencie życia, zachodzi fakt, który losy pisarza zwraca poniekąd na nowe tory. Marivaux, który, po śmierci ojca, stał się panem znacznego majątku, ulegając namowie przyjaciół, skuszony nadzieją tem szybszego pomnożenia jeszcze swej fortuny, umieścił wszystkie walory w głośnym banku Law’a i, jak inni, padł ofiarą doszczętnego bankructwa »Systemu«. I oto znajduje się, z rodziną (ożenił się na rok wprzódy, w r. 1721; żona umiera po dwóch latach małżeństwa, zostawiając córeczkę), w zupełnym niedostatku, mając swe pióro, przedtem narzędzie zabawy, jako jedyny środek utrzymania.
 Odtąd zaczyna się dla pisarza okres pracowitej i płodnej twórczości, która wydała owoce bardzo nierównej trwałości i gatunku. Zakłada i wydaje peryodyczne pisemka (Spéctateur, Cabinet du philosophe), które sam wypełnia uwagami i artykułami o charakterze światowo-filozoficznym, bez większego zresztą powodzenia.