Strona:PL G de Maupassant Życie.djvu/308

 Janina, czując pocisk, odparła:
 — Alboż nie można wierzyć w Boga, nie uczęszczając do kościoła?
 Markiza odparła:
 — Nie, pani; wierni modlą się do Boga w kościele, taksamo jak się ludzi odwiedza w ich domach.
 Janina dotknięta rzekła:
 — Pani, Bóg jest wszędzie. Ja, która w głębi serca wierzę w Jego dobroć, mniej czuję Jego obecność, gdy pewni kapłani stają między Nim a mną.
 Markiza wstała:
 — Pani, kapłan nosi sztandar Kościoła; ktokolwiek nie idzie za tym sztandarem, jest przeciw niemu i przeciw nam.
 Kolejno wstała Janina, cała drżąca:
 — Pani wierzy w Boga jednej kasty, a ja wierzę w Boga ludzi uczciwych.
 Skłoniła się i wyszła.
 I wieśniacy zaczęli sarkać pocichu. że Kurczak nie przystąpił do pierwszej komunii. Oni sami co prawda nie chodzili na nabożeństwa i spowiadali się tylko przed Wielkanocą, ulegając ścisłym przepisom kościelnym; z dziećmi jednak to zupełnie inna sprawa; żaden z nich nie odważyłby się wychowywać swego dziecka poza obrębem kościoła, bo co religia, to religia.