Ta strona została uwierzytelniona.
Powiedz szczerze, zbądź strachu,
Nie zmanisz się na gachu,
Bom praktykant w tym fachu!
Dość już biedy i nędzy!
Umykajmy czemprędzej!
Jeno weź co pieniędzy...
Przy groszach miłość słodsza:
Z setkę — więcej nie potrza,
O, moja ty najzłotsza!..“ —
Tak jęcząc, jak na kweście,
Zadziwi się nareszcie:
O, psie figle niewieście!
Czy w królównie czart gości?
Czy napadły ją mdłości?
Zwaryowała z miłości!
Nie uważa na dziada,
Na kanapę upada,
Ze śmiechu się pokłada...
Zmrużyła oczy piękne:
— „Oj, ratujcie, bo pęknę,
Albo na ziemię brzdęknę!“
Wtem wbiega król z dworzany:
— „Co to? — woła zmieszany
Jedynaczce kochanéj?..“
