Strona:PL Antoni Kucharczyk - Pocięgiel.djvu/24

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Żołnierz Poznańczyk.

Żołnierz niemiecki Poznańczyk przypatrywał się paradzie naszej młodzieży z polskiej organizacyi wojskowej. Ktoś przystąpił doń i pyta:
— „Wie gefällt es Ihnen? (Jak się panu to podoba?).
A Poznańczyk odpowie:
— „Głupie dzieciuchy, zapomnieli o Wrześni, zapomnieli o Kaliszu — za Niemców chcą się bić. U nas to takich ojciec bije w dupę“.





A teraz już kończę i do widzenia. Czytaj „Pocięgla“ stary, młody, mężczyzna i kobieta, dobry Polak i łotr szpicel, niechaj „Pocięgiel“ i Szwaba poucza.
A nie marynujcie „Pocięgla“ po kątach! Jak przeczytasz — daj drugiemu. Będzie „Pocięgiel“ drugi i trzeci — boć jest o czem pisać.
Do widzenia!
Antek z Bugaja.