Strona:PL-Józef Ignacy Kraszewski-Sztuka u Slowian.pdf/277

Tyr sławę wojenną, bo Thyr był bóstwem wojny; ᚮ Odyn’a; ᚦ Thora, najwyższego z Asów, boga siły, piorunu, wszechmocy, ᚿ Naud, oznaczało konieczność, obowiązek, nędzę, biedę, niewolę; ᚴ Kaun, rany, chorobę. ᚦ Thurs, Thor, olbrzyma, demona, nieprzyjaciela; daléj ᛋ sol, słońce, pogodę; ᚢ ur, deszcz, obfitość, wilgoć, iskrę, ogień; ᚼ grad i śnieg, (kształt gwiazdki śniegowéj); ᛁ lód, chłód, zimno; ᚱ, ᛦ reid, i ᚦ Thor, grzmot, burzę; ᛚ lögr, oznaczało morze, wodę, podróż wodną; ᚮ Odin, os, ujście rzeki, przystań, targowisko; ᚱ reid, jazdę, podróż, lekki zaprząg.
 Czas roboty około roli, mógł się oznaczać przez ᛆ ar, rok; pora spuszczania drzewa na budowy, przez ᛒ biork, brzozę; szczęście w miłości, przez ᛘ madr, mąż; ᛦ yr, łuk, oznaczał w ogóle oręż, wojnę, bitwę.
 Domyśla się Legis, że wszystkie runy, początkowo nosiły nazwiska bogów, nawet te, które późniéj lub inaczéj przezwano, albo nazwisku ich inne nadano znaczenie.
 Runy germańskiemi zwane, u Rhaban’a, i anglo-saksońskie, na różnych znajdowane pomnikach, bardzo są do Skandynawskich podobne; zgadzają się one zupełnie w szesnastu głoskach pierwotnych, a nówsze dodane, punktowane, których w alfabecie germańskim i anglo-saksońskim osiem przybywa, całkiem są u nich odmienne i im właściwe. Nie użyto tu punktów do wyrobienia ich, ale podwojono niektóre. T M E, zrobiono z A podwójnego; D (Daeg), z dwóch Th złożono; a G (gyfu), także z dwóch liter się składa.
 Oprócz tych run pospolitych runae vulgares, były, ja-