Strona:O pracy unijnej w Polsce.djvu/16

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

„Idąc tedy nauczajcie wszystkie narody chrzcząc je, w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, nauczając je chować wszystko, com wam kolwiek przykazał”. „A oto ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata” (Mat. XXVIII, 18—20).
Wyznawca Chrystusa, kapłan, biskup, któryby tej woli zbawiciela nie spełniał, nie był jej posłuszny, zasługiwałby na wszelkie imię, z wyjątkiem: wyznawcy Chrystusa, kapłana, biskupa. Spełniać tę wolę, nie znaczy, siać nienawiści, gwałtem zmuszać do wejścia do owczarni Chrystusowej. Kto takby czynił, nie byłby Chrystusowym, i owszem, byłby Jego wrogiem, byłby podobny do tych, co nas za wiarę świętą prześladowali. Spełniać wolę Chrystusa można jedynie idąc za Chrystusem, a iść za Chrystusem — znaczy miłować wszystkich i przyjaciół, i obojętnych, i wrogów.
2. Spotykamy się z twierdzeniem, że praca na polu unijnem bardzo nikłe wydaje owoce, co ma świadczyć o jej bezcelowości.
Przyznajemy, że owoce pracy naszej są małe, bardzo małe w stosunku do pola działania, lecz jaki z tego wypływa wniosek? Czy może ten, że należy ręce opuścić?
Chrystus, Bóg-Człowiek, cuda czynił, z grobu martwe wzbudzał, na chwilę w pracy nie ustawał, a czy licznych zo-