255. Ul. Stawna. (Śródmieście, północ. Od ul. Wronieckiej do Wielkich Garbar.). Linją dzisiejszej ul. Stawnej biegł częściowo miejski mur średniowieczny. Ulica powstała po zburzeniu starych fortyfikacyj (1795—1797) i pożarze w r. 1803. Zwała się zawsze „ul. Stawną“ (Teichstr.). W brzmieniu polskiem ustalono urzędowo nazwę 16. 6. 1919. „Stawną“ nazywa się ulica dla tego, że sięgała do stawu, zajmującego jeszcze w 19. wieku teren obecnego placu Stawnego.
256. Ul. Stolarska. (Św. Łazarz, północ. Od ulicy Grunwaldzkiej w kierunku południowym, między ul. Matejki i ul. Śniadeckich). Otrzymała po wcieleniu 1900 r. do miasta nazwę „Bavariastr.“. Od 5. 1. 1920 zwie się „ul. Stolarską“. (Spółka stolarska.)
257. Ul. Stroma. (Wilda, północ. Od Górnej Wildy do Wierzbięcic z przedłużeniem do ul. Przemysłowej). Przejęta w r. 1900 z gminą wildecką. Zwała się za czasów niemieckich „ul. Hahnkego“. Od 29. 8. 1919 zwie się „ul. Stromą“. Nazwa charakterystyczna, bo teren ulicy pochyły.
258. Ul. Strumykowa. (Wilda, zachód. Od ul. Roboczej do Górnej Wildy). Przejęta w r. 1900 z gminą wildecką pod nazwą „ul. Strumykowej“ (Bachstr.). Nazwę w brzmieniu polskiem ustalono 16. 6. 1919. Nazwę spowodował skanalizowany obecnie strumyk, który tamtędy biegł na łąki Dębińskie.
259. Ul. Strusia. (Św. Łazarz, wschód. Od ul. Głogowskiej do ul. Granicznej, z projektowanem przedłużeniem do ul. Calliera). Przejęta w r. 1900 z gminą Św. Łazarską. Nosiła za czasów niemieckich nazwę „ul. Parkowa“ (Parkstr.). Od 5. 1. 1920 zwie się „ul. Strusia“.
- *) Józef Struś, najznakomitszy lekarz polski 16. wieku, urodził się w r. 1510 w Poznaniu, kształcił się w akademji Lubrańskich w Poznaniu, potem w Krakowie i Padwie, gdzie w młodym wieku został mianowany profesorem uniwersytetu. W r. 1545 wraca do Polski i osiada w Poznaniu jako lekarz nadworny Andrzeja Górki, generała ziem wielkopolskich. Jako olbrzymiej sławy lekarz wzywany często na dwory królewskie (turecki, węgierski i i.), jest lekarzem nadwornym króla Zygmunta Augusta. Żonaty był z mieszczankami poznańskiemi: naprzód z Polikseną Ungrówną, a po jej śmierci z Katarzyną Sztorchówną. Zmarł w Poznaniu na dżumę w r. 1568. Znany także jako świetny pisarz w dziedzinie medycyny.
260. Ul. Strzałowa. (Śródmieście, południe. Od Rybaków do ul. Strzeleckiej). Otrzymała w r. 1870 nazwę „ul. Strzałowej“ (Schiessstrasse) na obecnej długości (przedtem sięgała od Strzeleckiej do Długiej, a dalszą część liczono do Rybaków). W brzmieniu polskiem ustalono nazwę 29. 8. 1919. Nazwa ma łączność z nazwą ul. Strzeleckiej.
261. Ul. Strzelecka. (Śródmieście, południe. Od pl. św. Krzyskiego do b. Bramy Dębińskiej przy Wałach). Leży na terenie da-
