Strona:Matka i dziecko w obrzędach, wierzeniach i zwyczajach ludu polskiego.djvu/051

 Aby dziecko chłopskie z łatwością przyszło na świat, babiąca w Potoczyskach (na Podolu) opasuje położnicę paskiem, którym się ksiądz przepasywać zwykł, idąc na służbę bożą.
 Dla szczęśliwszego donoszenia płodu opasują się Ukrainki dokoła brzucha wstążką, którą zakładają ewangelję w cerkwi i zdejmują ją dopiero przy połogu. W razie ciężkiego porodu na Rusi węgierskiej opasują położnicę pasem, pożyczonym z cerkwi, gdy to nie pomaga, kładą na ziemi spodnie (gacie) gazdy, a rodząca ma trzy razy przez nie przestąpić. Rodzącej w Czechach dają pas (wstęgę) przez biodra, którego się Matka Boska dotknęła i który ma być Jej długości.
 Położnicę w Niemczech (Gottschee) opasują cudowną wstęgą, znaną pod nazwą „Długości Chrystusa“. Przy ciężkim porodzie w Niemczech podwiązują biodra rodzącej paskiem św. Małgorzaty, co przypomina wzmacniający pas Gridury. Lud w Szwabji zaleca kobiecie podczas porodu rozwiązanie paska przy wezwaniu na pomoc św. Małgorzaty, opiekunki położnic.
 Niektóre rodziny szkockie przechowywały do niedawna pasek z mistycznymi znakami, służący do opasywania położnicy, przypisywano mu cudowną moc ulżenia porodu. Posługiwali się podobnymi paskami Anglicy w średniowieczu. (H. Ploss und P. Bartels Das Weib, Leipzig 1908 II. 136).
 Kobieta brzemienna u Grekowalachów w Bitolji na trzy miesiące przed rozwiązaniem stara się dostać od błogosławionej dziećmi kobiety uwłosiony pas skórzany, zwany paskiem Bogarodzicy, ktorym aż do porodu przypasuje biodra, a który po wywodzie odnosi na miejsce, skąd go wzięła.
 Brzemienne Żydówki w Palestynie obwiązują się paskiem z rulonu tory albo nicią jedwabną, którą zmierzyli mury świątyni, a czynią to w tym celu, „aby nie stracić błogosławieństwa w swem łonie“. (B. W. Schiffer Zur Volkskunde palästinischer Juden, Am Urquell 1894 V. 224). Położnicy u starożytnych Rzymian obwiązywano dolne części ciała pasami, które poświęcano w świątyni Junony Lucynie, a którymi po porodzie nakrywano stół ofiarny dla Lucyny.
 Gdy kobieta w Skawie nie moze porodzić, okładają jej ciało po bokach trzaskami drzewa, rozszczypanego od pioruna. Kładą też położnicy pod kolano kamień piorunowy; t. z. strzałki, i to pod prawą nogę, gdy płód ma być płci męskiej, pod lewą przy płci żeńskiej. Strzałki te lud polski i ruski przypisuje piorunowi („powstają one gdy piorun uderzy w piasek“). Na Rugji i wybrzeżach Pomorza, gdzie się skamieniałości jeża morskiego w wiel-