drzewa, zwłaszcza z drzew iglastych; s. szewcka = takaż ciecz zgęszczona; s. ziemna — p. bitum, asfalt; czarny, jak s. = zupełnie czarny; przylepił ś. jak s. = nie można ś. od niego odczepić, jest nieznośnie natrętny; s. mu z oczu kapie = ma oczy czarne; s-ę ma w ręku = ma skłonność do kradzieży.
Smołka, smoła sącząca ś. w milerzu podczas zwęglania; pierwsze wypróżnienie się dziecięcia po urodzeniu.
Smołowiec, sztuczny beton, a. asfalt, smoła z piaskiem lub żwirem do wykładania chodników, podłóg i t. p.
Smołowy, odnoszący ś. do smoły; zrobiony ze smoły a. ze smołą.
Smorgończyk, niedźwiedź, wytresowany w szkole smorgońskiej; przen., cham, gbur, prostak.
Smorgoński, odnoszący ś. do miasteczka Smorgoń na Litwie, gdzie był zakład tresowania niedźwiedzi; akademik s., gagatek s. = niezgrabiasz, cham, człowiek źle wychowany, bez obycia.
Smorzewka, roślina z rodziny motylkowatych.
Smółka, suchy wosk czarny; młoda żywica na drzewach iglastych; mleko krowy przed ocieleniem.
Smreczyna, Smrek, świerk.
Smrekowy, świerkowy.
Smrodek, zdr. od Smród.
Smrodliwy, wydający smród, pełen smrodu, śmierdzący.
Smrodynia — p. Porzeczka.
Smrodzić, wydawać smród, napełniać smrodem, osmradzać; wypuszczać z siebie smrodliwe wiatry, kurzyć.
Smrodziuch, ten, co smrodzi, śmierdziel.
Smród, woń odrażająca, fetor; człowiek odrażający, wstrętny, śmierdziuch, plugawiec, smarkacz, śmierdziel, fąfel, dzieciuch; niech cię s. ogarnie = przekleństwo żartobliwe; łże, że aż s. = kłamie bezczelnie.
Smucić, zasmucać, trapić, martwić, frasować, zasmucać, napełniać smutkiem, pogrążać w smutku; s. ś., martwić ś., być pełnym smutku, trapić ś., frasować ś.
Smug, Smuga, ślad pociągnięcia, muśnięcia, pas, strych, brózda, pręga; wązki a długi pas ziemi, łąki, lasu, pola; zwój, pasmo; strumień, strumyk, wstęga, wodna; przesmyk, cieśnina morska.
Smugla, roślina z rodziny biegunecznikowatych.
Smugowany, mający po sobie smugi, pasiasty, moręgowaty.
Smugowaty, wązki a długi, wydłużony, podługowaty.
Smugowie, rola zarosła trawą.
Smukać, dok. Smuknąć; smokać, cmokać; ssać, chłeptać; wciągać nosem, zażywać: s. tabakę; muskać, pociągać, gładzić ręką dla wyrównania; wylatywać; wymykać ś., wypuszczać ś., porywać ś., pędzić za czym; ściągać, kraść; s. ś., muskać ś., stroić ś., przystrajać ś. elegancko.
Smukla, roślina z rodziny palm.
Smukluch, małpa wązkonosa, nie człekokształtna (f.).
Smukły, cienki a długi, wysmukły, smagły, wiotki; wymuskany, gładki.
Smuknąć — p. nied. Smukać.
Smulec, sól nieczysta w Wieliczce, zmieszana z błotem i piaskiem.
Smutek, Smętek, stan umysłu przygnębionego, przenikniętego cichym bólem a troską; zmartwienie, strapienie, zgryzota, frasunek, troska, ból serca po stracie czego a. kogo.
Smutnawy, trochę smutny.
Smutnieć, Smętnąć, stawać ś. smutnym.
