Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/390

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Gordon, Gordonceter, ang., wyżeł wyborny do polowania w lesie, w polu i na błocie (fig.).

Gordyjski węzeł, rzecz trudna, zawiła do rozwiązania, do odgadnięcia, kwestja, zagadka, łamigłówka; rozciąć g. szybko i energicznie rozwiązać jakąś trudność.

Gore! wykrz., pali się! na złoczyńcu czapka g. = winowajcę łatwo poznać z pomieszania; g. mu wszystko w ręku = pilnie i szybko pracuje; g. namiętnością = płonie, pała.

Gorećp. Gorzeć.

Gorejący, imiesł. od Gorzeć, pałający, ognisty; przen., zapalony, pełen zapału, namiętny.

Gorgony, w mit., trzy potworne kobiety z wężami na głowie, których widok przemieniał ludzi w kamienie; głowa G-ny, symbol okropności, zgrozy.

Gorgończyk, łatwo zmieniający przekonania.

Gorlić, głos wydawać (o synogarlicy); gniewać ś., oburzać ś.

Gorliwiec, żarliwiec, człowiek gorliwy, zapalony do czego.

Gorliwość, pilność, żarliwość, zapał.

Gorliwy, pilny, żarliwy, gorąco obstający za czem, zapalony do czego, dbały, troskliwy, sumienny.

Gors, fr., szyja i pierś kobiety, biust, piersi, tors; kryza; część koszuli pierś okrywająca; garnirowanie sukni kobiecej na piersiach, żabot; do g-u = z wycięciem, obnażającym szyję i część piersi.

Gorseciarka, franc., szwaczka, pracująca przy gorsetach.

Gorsecik, zgrabny, mały gorset.

Gorset, fr., stanik obcisły, z fiszbinami, podtrzymujący piersi, sznurówka (fig.); stanik wieśniaczy strojny, sznurowany, wycięty, bez rękawów.

Gorsować się, ubierać się do gorsu, odsłaniać gors.

Gorszący, sprawiający zgorszenie, demoralizujący, sprośny.

Gorszy, st. w. od Zły; rzecz g-a = ważniejsza, smutniejsza.

Gorszyciel, ten, co innych gorszy.

Gorszyć, robić gorszym, psuć, do złego mową lub przykładem pobudzać; g. ś., gorszym ś. stawać, brać z czego zgorszenie, ulegać zgorszeniu; g. ś. czem a. kim = zżymać ś., oburzać ś., obruszać ś., mieć za złe.

Gorycz, gorzkość, smak gorzki, goryczka; przen., uczucie gorzkie, żółć, udręczenie, przykrość, smutek, żal, rozczarowanie.

Goryczak, grzyb grubotrzonowy.

Goryczka, smak gorzki, gorzkawy, gorycz, gorzkawość w potrawie a. napoju jako zaleta; roślina z rodziny goryczkowatych, której korzeń zawiera substancję leczniczą, zwana giencjaną (fig).

Goryczkowate, rodzina roślin dwuliścieniowych, zawierających gorzkie substancje.

Gorycznik, wyciąg z korzeni goryczki.

Goryl, największa z małp człekokształtnych, zamieszkująca Afrykę zachod. (f.).

Gorysz, rodzaj roślin z rodziny baldaszkowatych, którego niektóre gatunki mają zastosowania lecznicze.

Gorzałczany, przym. od Gorzałka.