Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór trzeci.djvu/185

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
165

W nim męki ducha nie zgaszą,
Duch jego swobody chciwy,
Na ziemi zlanej krwią naszą,
Znów podetnie szczep oliwy.

A gdy go zgładzi bój nowy,
Dla was koniec na tym łupie,
Gdy na wielkim Sławian trupie,
Nosząc w tryumfie okowy.

Tron z naszych kości stawicie,
Krew wytryśnie pod siekierą,
Szkielety życia nabierą,
I wolności dadzą życie.

Stanisław Bratkowski.





LITWINKA.
(Hymn legjonistów litewskich.)

Wionął wiatr błogi na Lechitów ziemię
I Litwa czeka przychodnia,
Wzdycha za nim, czeka do dnia