mógłbym objąć. Te notatki o postępowaniu naszych chłopców dały mi materjał, na podstawie którego mogę powiedzieć, kto się nadaje w przyszłym roku na zastępowego, a kto na członka współdziałającego swojego zastępu.
Siedzący dotychczas spokojnie Stach spytał: — Czy macie jakie jeszcze zarzuty względem tegorocznej pracy?
Chłopcy spojrzeli po sobie.
— Raczej nie, mruknął Konrad.
— Co, nawet i ty nie, Adam?
— Nie, nic nie mogę powiedzieć, bo było lepiej, niż się spodziewałem.
— Lepiej niech Hubert powie o planach przyszłego roku.
— Ja wolę nie mówić — wykreślcie wy sami plan pracy. Ja dołączę z moimi projektami.
— No, to nas zaskoczyłeś — zawołał Tarzan, bo ja zostawiłem wszystkie projekty w domu. Ale to dobrze, Hubert, że tak chcesz. Mnie się pali wszystko, masę mam projektów, a tak dotychczas hamowałeś mię mimowoli swemi projektami. Teraz, to co innego!
— Ja proponuję spotkanie za dwa dni — dodał Adam. — Ułożymy projekt prac i kalendarzyk za-
Strona:Jeden trudny rok opowieść o pracy harcerskiej.pdf/214
Ta strona została przepisana.
