Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Ładowa pieczara.djvu/237

już o Juljusza, ale poszukaj świeżéj mogiły na smętarzu, i pomódl się z niémi razem za moją duszę.
 To mówiąc powstał nagle i szybko nieoglądając się oddalił, niknąc w tłumie przechodzących.
 Nazajutrz śpieszył Hryć wieczorem na umówione miejsce, nie bez wewnętrznego jakiegoś niepokoju, wyrzucał sobie nawet surowe, zbyt może ciężkie rady swoje...
 Na ławce nie było nikogo, siedział i czekał do północy, Juljusz nie przyszedł.
 Napróżno potém szukał go w mieście i dowiadywał się o niego, gdzie tylko miał nadzieję wieść jakąś pochwycić; nikt nie wiedział co się z nim stało. Tegoż dnia rano, wyszedł ze swego mieszkania i już do niego nie wrócił; rozesłali przyjaciele po okolicy, sledzono w mieście, ale nadaremnie.
 Marji powiedziano tylko że do swéj rodziny odjechał.

KONIEC.

Hubin. — Wrzesień 1851.

 Luty 1852.