Strona:Henryk Sienkiewicz-Humoreski z teki Worszyłły.pdf/22

u którego — wyznaję to znów ze wstydem — Wilk dawał lekcye, oprowadzał go po swoich apartamentach.
 — Widzisz pan tę konsolę? — spytał.
 — Widzę.
 — Pan myślisz, że to co?
 — Myślę, że to konsola.
 — Pan myślisz, że to marmur? pan pewno myślisz, że to marmur? — to nie marmur, to alabaster. Widziałeś pan co podobnego?
 Wilk zmarszczył się na ostatnie pytanie — fabrykant prowadził go dalej.
 — Widzisz pan tę kasetkę?
 — Widzę tę kasetkę.
 — Pan myślisz, że ten cyzyl na niej — to co?
 — Bronz.
 — Pan myślisz, że to bronz? Tu fabrykant cmoknął, chlipnął, mlasnął, i dodał w cichej ekstazie:
 — Zł-o-to! Widziałeś pan co podobnego?
 Wilk zmierzył go oczyma od stóp do głów. Fabrykant nie zauważył tego i na dobitkę rzekł dobrodusznie:
 — Kto takie rzeczy ma, ten wygrał.